ภาษาท่า

ภาษาท่า

       ภาษาท่า คือ ท่าทางที่ใช้สื่อความหมายแทนการพูดในการแสดงนาฏศิลป์ประเภทต่าง ๆ เช่น โขน ละคร

โดยเลียนแบบมาจากท่าทางตามธรรมชาติของมนุษย์ และมาจากท่ารำในเพลงแม่บท

 

ความหมาย

วิธีปฏิบัติ

1. ตัวเรา

2. ตัวท่าน

3. พวกท่าน

4. ยิ้ม/ พอใจ

5. สวย / ดีเลิศ

6. อาย

7. รัก

8. เศร้า

9. โกรธ

10. ไป

11. มา / เรียก

12. ปฏิเสธ

13. ชั่วร้าย / ไม่ดี

14. ตาย / สูญเสีย

15. ต่อสู้

จีบมือซ้ายเข้าหาตัว

แบมือตะแคงระดับศีรษะ / ชี้นิ้วชี้ตะแคงระดับเอว

คว่ำนิ้วชี้แล้วหงายข้อมือขึ้น ชี้นิ้วชี้ไปด้านข้าง

จีบคว่ำระดับปาก

มือข้างหนึ่งตั้งวงหน้า  อีกข้างทำท่าพรหมสี่หน้า

แบมือแนบข้างแก้ม

สองมือแบไขว้ทาบฐานไหล่

สองมือแบไขว้ทาบหน้าตัก

แบมือถูข้างหลังใบหู

จีบปรกแล้วคลายออกเป็นตั้งวงบน

แบมือคว่ำระดับหน้าแล้วปาดเข้าหาตัว

ตั้งวงล่างแล้วสั่นมือ

ตั้งข้อมือชี้นิ้วชี้แล้วตวัดเข้า

คว่ำมือทั้งสองแล้วหงายมือ

มือข้างหนึ่งตั้งวงล่าง  อีกข้างจีบหงายแขนตึง

 
ตัวอย่างวิธีปฏิบัติภาษาท่า

ตัวเรา.JPG

ภาพที่ 1  ท่าตัวเรา


ตัวท่าน.JPG

ภาพที่ 2  ท่าตัวท่าน (ระดับสูง)

รัก.JPG

ภาพที่ 3  ท่ารัก


ยิ้ม.JPG

ภาพที่ 4  ท่ายิ้ม ดีใจ พอใจ


มา.JPG


ภาพที่ 5  ท่ามา เรียก


สวย.JPG


ภาพที่ 6  ท่าสวยงาม  (ท่าเฉิดฉิน ในเพลง แม่บท)


แรกรุ่น.JPG


ภาพที่ 7  ท่าแรกรุ่น (ในเพลง ฉุยฉายพราหมณ์)

 ที่มา : พจนา  บัวกระสินธุ์

ผู้แสดง : บุษรา  พวงสมบัติ และ วรรษกร  วงษ์จันทร์ดี