Verbs: Moods

moods.jpg

Verbs:
Moods

 

 

 

Mood    หมายถึงลักษณะการพูดตามภาวะจิตใจผู้พูด  ซึ่งอาจจำแนกได้ 3 ชนิด

 I. The Indicative Mood 

 

เป็นลักษณะการพูดที่เกี่ยวกับความจริง เช่น

The earth move around  the sun .
Joe picks up the boxes.
Charles closes the window.

 

 

 

II. The Imperative Mood 

 

  เป็นลักษณะการพูดที่แสดงคำสั่ง  คำขอร้อง เช่น

Pick up those boxes.
Close the window.
Don't make a lound noise.
Help! I'm drowning.

 

 

 

III. The Subjunctive Mood 

 

เป็นลักษณะการพูดเรื่องที่  

  • ไม่เกิดขึ้นจริง แต่ต้องการให้เกิดขึ้น
  • ต้องการให้เกิดขึ้น
  • แสดงความปรารถนา 
  • คำแนะนำ

 

เช่น

ไม่เกิดขึ้นจริง  แต่ต้องการให้เกิดขึ้น
If I were rich, I would travel around the world .
If he were promoted , we would all be sorry.
If I were you , I wouldn't do that.

ต้องการให้เกิดขึ้น
The manager insists that the car park be locked at night.
It was necessary that every student submit his essay by the weekend.
It is vital that you be present at the meeting.

แสดงความปรารถนา
I wish you were here. ฉันอยากให้คุณอยู่ที่นี่  ( แต่ไม่ได้อยู่ )
I wish the rain would stop.  ฉันอยากให้ฝนหยุดตก  ( แต่ฝนก็ไม่ได้หยุดตก )
I wish you were kinder to me

คำแนะนำ
The doctor recommended that  John be in bed for a week.
They suggest that she resign from the board.
It is important that he prepare himself before the meeting.

Subjunctive  มี 3 รูป คือ

  • Present Subjunctive  ( กริยารูปเดิม )
  • Past Subjunctive  ( กริยาช่อง ที่ 2 )
  • Past Perfect Subjunctive  (   had + กริยาช่องที่ 3 )

Present Subjunctive

 

รูปกริยาของ present subjunctive  มีลักษณะดังนี้

  • กริยารูปเดิม ซึ่งหมายถึงกริยาช่อง 1 ที่ไม่มี to นำหน้า เช่น
    They insisted that we stay behind
  • กริยาจะมีรูปเดียวกันหมด ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ กล่าวคือไม่มีการเดิม  s  ไม่ว่าประธานจะเป็นเอกพจน์ หรือ พหูพจน์ก็ตามเช่น
    It is important that she attend the meeting. ไม่ต้องเติม s ที่ attend
    She suggested that he go home. ไม่ใช้ goes  
  • ต้องใช้ในรูปปัจจุบันเสมอไม่ว่า main clause จะเป็น tense ใด
    The doctor recommended that  John be in bed for a week.  main clause เป็น past tense
    They suggest that she resign from the board. main clause เป็น present tense
  • verb to be คือ is , am, are, was, were ใช้  be แทนทั้งหมด
    The doctor recommended that  John be in bed for a week.
    I demanded that she be punished.

การใช้ รูปกริยา Present Subjunctive

1. ใช้หลังโครงสร้าง  ' กริยา + that ' หรือ ' It is (was) .......that'    เช่น

กริยา + that

It is (was ) .......that

advise that
ask that
command that
demand that
desire that
insist that
maintain that
order that
prefer that
propose that
recommend that
request that
require  that
suggest that
urge that

It is neccessary that
It is important that
It is preferable that
It is advisable that
It is essential that
It is crucial that
It is desirable that
It is imperative that
It is recommended that
It is urgent that
It is vital that
It is a good idea that
It is a bad idea that

ตัวอย่าง

It is vital that children remain in the school grounds until their parents arrive.
It is crucial that you be there before Tom arrives.
It is important that you be there when he gets off the plane.

2. Subjunctive สามารถใช้ในรูป  negative, passive ,continuous form และ should + กริยาช่อง 1 ดังนี้

Negative :  รูปปฏิเสธของ  present subjunctive ทำได้โดยเติม not ข้างหน้ากริยาช่อง 1 เลย โดยไม่ต้องมีกริยาช่วย
The boss insisted that Sam not be at the meeting.
The company asked that employees not accept personal phone calls during business hours.

Passive :
Jake recommended that Susan be hired immediately.
Christine demanded that I be allowed to take part in the negotiations.
We suggested that you be admitted to the organization.

Continuous:
It is important that you be standing there when he gets off the plane.
It is crucial that a car be waiting for the boss when the meeting is over.
I propose that we all be waiting in Tim's apartment when he gets home.

Should + กริยาช่อง 1 :  การใช้ present subjunctive (  กริยารูปเดิม ) ข้างต้นมีลักษณะเป็นทางการ ถ้าเป็นการพูดหรือเขียนทั่วๆไป นิยมใช้กริยาเทียบเท่า subjunctive คือ should + กริยาช่อง 1 ดังนี้
The doctor recommended that she should see a specialist about the problem.
Professor William suggested that Wilma should study harder for the final exam.
It is advisable that you should be there before Tom arrives.

Past Subjunctive 

  • เป็นการแสดงความปรารถนาอยากให้เหตุการณ์จริงขณะที่พูด เป็นอีกอย่างหนึ่ง ( ตรงข้ามกับความจริง )   รูปกริยาของ past sunjunctive  คือ กริยาช่อง 2  ถ้าเป็น verb to be ใช้ were เสมอ เช่น

I wish I were a rich woman.
He talks as if he knew it well.
We should act as if he were watching

  • คำกริยาที่นำหน้า  Past subjunctive  มักจะได้แก่

wish  (  อยากจะให้เป็น )

as if   ( ราวกับว่า )

if only  (  ถ้าเพียงแต่ว่า )

It's time  ( ถึงเวลาแล้วที่....)

as though  ( ราวกับว่า )

ประธาน + would rather ( อยากจะให้เป็นว่า )

  • ความหมายของเวลาในอนุประโยคที่มีกริยา  Past subjunctive เป็นไปตาม tense  ของกริยาในประโยคข้างหน้า เช่น
    I wish I were a richest  woman.ฉันปรารถนา(ในปัจจุบัน) ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุด ( ในปัจุบัน )
    I wished I were a richest  woman. ฉันปรารถนา(ในอดีต) ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุด ( ในอดีตขณะที่พูด )
    He talks as if he knew it well.  เขาพูด( ปัจจุบัน )ราวกับกับเขารู้เรื่องดี ( ในปัจุบัน )
    He talked as if he knew it well. เขาพูด ( อดีต )ราวกับกับเขารู้เรื่องดี ( ในอดีตขณะที่พูด )

Past Perfect Subjunctive 

รูปกริยาของ  Past Perfect Subjunctive  คือ   had  + กริยาช่องที่ 3   มีความหมายเป็นอดีต

I wish Jenny had come to the party.(last night)
    ฉันอยาก( ในปัจจุบัน )ให้เจนนีมางานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ( แต่เธอไม่ได้มา )
I wished Jenny had come to the party.
    ฉันอยาก(ในตอนนั้น ) ให้เจนนี่มางานเลี้ยงเมื่อคืนนั้น ( แต่เธอไม่ได้มา )

การใช้ wish

สรุป

 

Indicative :
Imparative :
Subjunctive :

I need some help.
Help me!
If I were smart, I'd call for help.

 

 

รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

ติชม


ต้องการให้คะแนนบทความนี้่ ?

สร้างโดย :


SUPACHAT

สถานะ : ผู้ใช้ทั่วไป
ภาษาต่างประเทศ